Ένα κομμάτι πάγου της δυτικής Ανταρκτικής, επτά φορές μεγαλύτερο από το Μανχάταν, κατέρρευσε ξαφνικά τον περασμένο μήνα, απειλώντας να παρασύρει στη θάλασσα ένα ακόμα μεγαλύτερο τμήμα επιπλέοντος πάγου.Οι Βρετανοί και Αμερικανοί επιστήμονες που κατέγραψαν το φαινόμενο το αποδίδουν στην παγκόσμια θέρμανση.
Δορυφόροι κατέγραψαν στις 28 Φεβρουαρίου την διάλυση ενός τμήματος πάγου μήκους 41 χλμ και πλάτους 2,4 χλμ -ήταν η άκρη της μεγάλης κρηπίδας πάγου Ουίλκινς και βρισκόταν εκεί για εκατοντάδες χρόνια ή και περισσότερο, δήλωσε ο Ντέιβιντ Βόγκαν της βρετανικής αποστολής στην Ανταρκτική.
Η κρηπίδα πάγου Ουίλκινς στη δυτική Ανταρκτική είναι μια πλάκα επιπλέοντος πάγου έκτασης 12.950 χιλιομέτρων. Ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης, ολόκληρη η κρηπίδα συγκρατείται τώρα από μια λωρίδα πάγου πλάτους μόλις 5,6 χλμ, η οποία βρίσκεται ανάμεσα σε δύο νησιά.
«Η κρηπίδα κρέμεται από μια κλωστή» προειδοποίησε ο Βόγκαν, ο οποίος είχε προβλέψει παλαιότερα ότι η παγοκρηπίδα Ουίλκινς θα έχει καταρρεύσει σε 15 χρόνια από σήμερα.
Αν και η αποκόλληση παγόβουνων είναι σύνηθες και φυσιολογικό φαινόμενο, η διάλυση τόσο μεγάλων κομματιών πάγου είναι ασυνήθιστη, αν και γίνεται όλο και συχνότερη τις τελευταίες δεκαετίες.
Η τελευταία κατάρρευση δεν μπορεί να οδηγήσει σε άνοδο της στάθμης της θάλασσας, αφού ο πάγος επέπλεε στη θάλασσα. Ωστόσο το φαινόμενο «αποτελεί ένδειξη ενός σημείου καμπής στο κλιματικό σύστημα» δήλωσε η Σάρα Ντας του αμερικανικού Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole.
Αν και η θερμοκρασία δεν ανεβαίνει στο μεγαλύτερο τμήμα της Ανταρκτικής, η Ανταρκτική Χερσόνησος, στην οποία ανήκει η κρηπίδα Ουίλκινς, πλήττεται από άνοδο της θερμοκρασίας κατά μισό βαθμό Κελσίου ανά δεκαετία.
Τα τελευταία 50 χρόνια η Ανταρκτική έχει χάσει 13.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα πάγου, ένα φαινόμενο που θα μπορούσε να ανεβάσει σημαντικά τη στάθμη της θάλασσας εάν συνεχιστεί.
Επτά κρηπίδες πάγου έχουν καταρρεύσει από τη δεκαετία του 1970, οι τελευταίες το 1995 και το 2002.
Πηγή: in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου