Συγκινημένος ο κυπριακός ελληνισμός από την είδηση του θανάτου του τέως πρόεδρου Τάσσου Παπαδόπουλου. Η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου -δημοσία δαπάνη- με την εξόδιο ακολουθία στον Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας της Λευκωσίας.Η ελληνική κυβέρνηση θα εκπροσωπηθεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και κατά πάσα πιθανότητα και από την υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή το πρωί της Παρασκευής 12 Δεκεμβρίου 2008 μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Όπως ανακοινώθηκε, ο θάνατος επήλθε από οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια. Στο πλευρό του βρίσκονταν η σύζυγός του, Φωτεινή, τα παιδιά του και άλλοι συγγενείς και φίλοι.
Στο μήνυμά του από τις Βρυξέλλες, όπου βρισκόταν για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ο κ. Καραμανλής εξέφρασε τη θλίψη του, αναφερόμενος ιδιαίτερα στη συμβολή του τέως προέδρου στην ανάπτυξη της Κύπρου και στην επίλυση του Κυπριακού.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος (πρόεδρος μεταξύ 2003-2008) συνέδεσε το όνομά του με το συντριπτικό «όχι» των Ελληνοκυπρίων στο Σχέδιο Ανάν.
Στην ιστορία θα μείνει η φράση του: «παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω κοινότητα», στο διάγγελμά του προς τον κυπριακό λαό το βράδυ της 22ας Απριλίου τού 2004, δύο ημέρες πριν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1934 στη Λευκωσία και από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε έντονα με την πολιτική.
Μετά το σχολείο μετέβη στην Αγγλία όπου και σπούδασε νομικά. Οργανώθηκε επίσης στην ΕΟΚΑ ενώ έφτασε μέχρι και στη θέση του γενικού υπεύθυνου για όλη την Κύπρο της ΠΕΚΑ, πολιτικής οργάνωσης της ΕΟΚΑ.
Συμμετείχε στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1959 και υπήρξε ένας από τους δύο αντιπροσώπους που ψήφισε κατά της υπογραφής των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου. Αργότερα, συμμετείχε και στην επιτροπή που συνέταξε το Σύνταγμα της Κύπρου.
Μετά την απελευθέρωση, υπηρέτησε διαδοχικά ως υπουργός Εσωτερικών, Οικονομικών Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υγείας και Γεωργίας και Φυσικών Πόρων.
Εξελέξη για πρώτη φορά το 1970 με το Ενιαίο Κόμμα στην εκλογική περιφέρεια της Λευκωσίας, ενώ το 1976 εκλέχθηκε στην ίδια περιφέρεια ως ανεξάρτητος. Στα επόμενα χρόνια, μετείχε στην κυπριακή αντιπροσωπεία της Κύπρου στον ΟΗΕ και στο Συμβούλιο της Ευρώπης σχετικά με το ζήτημα των προσφύγων της τουρκικής εισβολής.
Το 1991 εξελέγη βουλευτής του ΔΗΚΟ στην εκλογική περιφέρεια της Λευκωσίας. Το 2000 εξελέγη, μοναδικός υποψήφιος, πρόεδρος του ΔΗΚΟ, διαδεχόμενος τον ιδρυτή του κόμματος, Σπύρου Κυπριανού.
Το 2003 εξελέγη πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας με ποσοστό 51,5%, επικρατώντας έναντι του τότε προέδρου Γλαύκου Κληρίδη.
Από την προεδρία του ΔΗΚΟ αποχώρησε τον Οκτώβριο του 2006· στην ηγεσία του κόμματος τον διαδέχτηκε ο Μάριος Καρογιάν.
Μετά το σχολείο μετέβη στην Αγγλία όπου και σπούδασε νομικά. Οργανώθηκε επίσης στην ΕΟΚΑ ενώ έφτασε μέχρι και στη θέση του γενικού υπεύθυνου για όλη την Κύπρο της ΠΕΚΑ, πολιτικής οργάνωσης της ΕΟΚΑ.
Συμμετείχε στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1959 και υπήρξε ένας από τους δύο αντιπροσώπους που ψήφισε κατά της υπογραφής των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου. Αργότερα, συμμετείχε και στην επιτροπή που συνέταξε το Σύνταγμα της Κύπρου.
Μετά την απελευθέρωση, υπηρέτησε διαδοχικά ως υπουργός Εσωτερικών, Οικονομικών Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υγείας και Γεωργίας και Φυσικών Πόρων.
Εξελέξη για πρώτη φορά το 1970 με το Ενιαίο Κόμμα στην εκλογική περιφέρεια της Λευκωσίας, ενώ το 1976 εκλέχθηκε στην ίδια περιφέρεια ως ανεξάρτητος. Στα επόμενα χρόνια, μετείχε στην κυπριακή αντιπροσωπεία της Κύπρου στον ΟΗΕ και στο Συμβούλιο της Ευρώπης σχετικά με το ζήτημα των προσφύγων της τουρκικής εισβολής.
Το 1991 εξελέγη βουλευτής του ΔΗΚΟ στην εκλογική περιφέρεια της Λευκωσίας. Το 2000 εξελέγη, μοναδικός υποψήφιος, πρόεδρος του ΔΗΚΟ, διαδεχόμενος τον ιδρυτή του κόμματος, Σπύρου Κυπριανού.
Το 2003 εξελέγη πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας με ποσοστό 51,5%, επικρατώντας έναντι του τότε προέδρου Γλαύκου Κληρίδη.
Από την προεδρία του ΔΗΚΟ αποχώρησε τον Οκτώβριο του 2006· στην ηγεσία του κόμματος τον διαδέχτηκε ο Μάριος Καρογιάν.
Πηγή: in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου