Χάρη στο νέο ελαστικό υλικό που ανέπτυξαν Γάλλοι επιστήμονες, τα πλαστικά παιχνίδια θα επισκευάζονται στο μέλλον χωρίς κόλλα και τα λαστιχάκια θα επιδιορθώνονται απλά πιέζοντας τα κομμένα άκρα μεταξύ τους.
Το νέο λάστιχο που παρουσιάζεται στο περιοδικό Nature μπορεί να σπάσει και να επιδιορθωθεί σχεδόν μόνο του ξανά και ξανά. «Αν τρυπήσετε μια λαστιχένια μόνωση στον τοίχο, η τρύπα θα κλείσει μόνη της» αναφέρει ο Λούντβικ Λίμπλερ του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας (CNRS).
Τα σημερινά ελαστικά υλικά αποτελούνται από μακριές αλυσίδες πολυμερών που έχουν διασυνδεθεί μεταξύ τους με ομοιοπολικούς δεσμούς.
Το νέο υλικό, αντίθετα, αποτελείται από δύο κατηγορίες μικρότερων μορίων: ορισμένα από τα μόρια αυτά είναι «διτοπικά», που σημαίνει ότι μπορούν να συνδεθεί με δύο άλλα μόρια, ενώ τα υπόλοιπα είναι «τριτοπικά» και συνδέονται με τρία μόρια.
Το δίκτυο αυτών των μικρών αλυσίδων σταθεροποιείται όχι με ομοιοπολικούς δεσμούς, αλλά με δεσμούς υδρογόνου, οι οποίοι μπορούν να σπάνε και να ξανασχηματίζονται σε θερμοκρασία δωματίου με την απλή εφαρμογή μιας μικρής πίεσης.
Όπως και το συμβατικό λάστιχο, το νέο υλικό μπορεί να τεντωθεί μέχρι να πενταπλασιαστεί στο μήκος και να χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά.
Η εταιρεία Arkema, που συνεργάζεται με το CNRS στο ερευνητικό πρόγραμμα, πειραματίζεται επίσης με βαφές που αυτοεπιδιορθώνουν τις γρατζουνιές.
Τα πρώτα προϊόντα που βασίζονται σε αυτή την τεχνολογία αναμένονται στην αγορά σε περίπου δύο χρόνια, εκτιμά η εταιρεία.
Πηγή: Newsroom ΔΟΛ
Το νέο λάστιχο που παρουσιάζεται στο περιοδικό Nature μπορεί να σπάσει και να επιδιορθωθεί σχεδόν μόνο του ξανά και ξανά. «Αν τρυπήσετε μια λαστιχένια μόνωση στον τοίχο, η τρύπα θα κλείσει μόνη της» αναφέρει ο Λούντβικ Λίμπλερ του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας (CNRS).
Τα σημερινά ελαστικά υλικά αποτελούνται από μακριές αλυσίδες πολυμερών που έχουν διασυνδεθεί μεταξύ τους με ομοιοπολικούς δεσμούς.
Το νέο υλικό, αντίθετα, αποτελείται από δύο κατηγορίες μικρότερων μορίων: ορισμένα από τα μόρια αυτά είναι «διτοπικά», που σημαίνει ότι μπορούν να συνδεθεί με δύο άλλα μόρια, ενώ τα υπόλοιπα είναι «τριτοπικά» και συνδέονται με τρία μόρια.
Το δίκτυο αυτών των μικρών αλυσίδων σταθεροποιείται όχι με ομοιοπολικούς δεσμούς, αλλά με δεσμούς υδρογόνου, οι οποίοι μπορούν να σπάνε και να ξανασχηματίζονται σε θερμοκρασία δωματίου με την απλή εφαρμογή μιας μικρής πίεσης.
Όπως και το συμβατικό λάστιχο, το νέο υλικό μπορεί να τεντωθεί μέχρι να πενταπλασιαστεί στο μήκος και να χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά.
Η εταιρεία Arkema, που συνεργάζεται με το CNRS στο ερευνητικό πρόγραμμα, πειραματίζεται επίσης με βαφές που αυτοεπιδιορθώνουν τις γρατζουνιές.
Τα πρώτα προϊόντα που βασίζονται σε αυτή την τεχνολογία αναμένονται στην αγορά σε περίπου δύο χρόνια, εκτιμά η εταιρεία.
Πηγή: Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου