Είχε γεννηθεί στην Αθήνα το 1937. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη.
Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο έγινε στη θεατρική παράσταση Η άνοδος του Αρτούρο το 1961, υπό τη σκηνοθεσία του Καρόλου Κουν.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο στην ταινία Οι Υπερήφανοι.
Έγινε γνωστός από την ταινία Κορίτσια στον ήλιο το 1968, ενώ σημαντική ερμηνεία του υπήρξε στην ταινία Το χώμα βάφτηκε κόκκινο του Βασίλη Γεωργιάδη.
Εργάστηκε κυρίως στο θέατρο, όπου και συνεργάστηκε με πρωταγωνιστές όπως ο Μάνος Κατράκης, η Έλλη Λαμπέτη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης κ.ά. Υπήρξε βασικό στέλεχος του ΚΘΒΕ.
Την δεκαετία του 1980 ήταν μέλος του θιάσου «Ανατολή». Σημαντικές παραγωγές του ήταν οι Καπετάν Μιχάλης, Αλέξης Ζορμπάς, Ελλάδα-Ρίτσος Μακρυά Πορεία (Πολυθέαμα), Ο Καλός Στρατιώτης Σβέικ, Αγαπημένε μου Παππού, Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου και περιόδευσε στην Ελλάδα, την Κύπρο, τον Καναδά με μεγάλη επιτυχία. Είχε πάρει μέρος σε πολλές εκδηλώσεις ως αφηγητής, ενώ έχει ασχοληθεί επίσης και με τη σκηνοθεσία.
Συνεργάστηκε με το Θέατρο «Πράξη» της Μπέτυς Αρβανίτη. Κάποια έργα στα οποία έπαιξε είναι: Ο Φερνάντο Κραπ μου Έγραψε ένα Γράμμα, Η Κυρία από τη Θάλασσα σε σκηνοθεσία Μίνου Βολανάκη, Μια Πιθανή Συνάντηση, Η Επιστροφή του Χ. Πίντερ.
Στον κινηματογράφο είχε πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες. Ανάμεσα τους οι: Ερόικα (1960), Οι υπερήφανοι (1962), Η παγίδα (1962), Πετώντας με τον άνεμο (1963), Σταυραετοί (1963), Ο κράχτης (1964), Βρώμικη πόλις (1965), Καταιγίδα (1965), Κατηγορώ τους ανθρώπους (1965), Το φυλαχτό της μάνας (1965), Το χώμα βάφτηκε κόκκινο (1965), Ξεχασμένοι ήρωες (1966), Πετώντας με τον άνεμο (1966), Επιχείρησις Δούρειος Ίππος (1966), Έρωτες στη Λέσβο (1967), Ο 13ος (1967), Κορίτσια στον ήλιο (1968), Οι άνδρες δεν λυγίζουν ποτέ (1968), Ραντεβού με μια άγνωστη (1968), Ένας μάγκας στα σαλόνια (1969), Beautiful people (2001) κ.ά.
Επίσης είχε συμμετάσχει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, όπως: Της Αγάπης Μαχαιριά (2006-2007), Ακροβατώντας (2003), Η αγάπη ήρθε από μακριά (2002), Κάτω απ' την Ακρόπολη (2001), Έρωτας κλέφτης (2000), Σύνορα αγάπης (1999), Άγγιγμα ψυχής (1998), Ψίθυροι καρδιάς (1997), Ανατομία ενός εγκλήματος (1992-1995, επεισόδια «Νύχτα τρόμου», «Σόνια Κρίλοβιτς»), Μια ζωή για την Έλσα (1995), Μοιραίο πάθος (1995), Τμήμα Ηθών (1992), Άφρικα (1992), Η δίψα (1990) κ.ά.
Ο Γιάννης Βόγλης είχε τιμηθεί από διάφορες πόλεις Ελλάδας και Κύπρου.
Την περίοδο 2000-2005 πήγε στην Κύπρο όπου διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής στους Οργανισμούς ΕΘΑΛ της Λεμεσού και του Θεάτρου Σκάλα της Λάρνακας. Σκηνοθέτησε μεταξύ άλλων τις παραγωγές Βασίλης Τσιτσάνης, Φονιάς, Αδελφοί Καραμαζόφ κ.ά.
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ) εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για την απώλεια του Γιάννη Βόγλη, του ηθοποιού που υπηρέτησε και τίμησε το θέατρο και τον πολιτισμό για δεκαετίες.
Ξεχώρισε με τις ερμηνείες του τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Υπήρξε για μία πενταετία (1973-1977) βασικό στέλεχος του ΚΘΒΕ, υπενθυμίζει το Θέατρο.
«Εκφράζω τη βαθιά μου θλίψη για την απώλεια του ηθοποιού Γιάννη Βόγλη που διακρίθηκε για τις σπουδαίες ερμηνείες του στο θέατρο και τον κινηματογράφο αλλά και την πολιτική και κοινωνική του δράση» σημειώνει σε ανακοίνωσή του ο υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Αριστείδης Μπαλτάς.
«Χαρισματικός και στρατευμένος μέχρι τέλους στην τέχνη της υποκριτικής θα μείνει ζωντανός στη μνήμη όλων μας μέσα από τους ρόλους που ενσάρκωσε. Συλλυπητήρια στους δικούς του ανθρώπους» σημειώνει ο κ. Μπαλτάς.
Ο υπεύθυνος του Τομέα Πολιτισμού της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Γκιουλέκας, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Άλλος ένας καλλιτέχνης με ισχυρά 'χνάρια' στο καλλιτεχνικό στερέωμα έφυγε από κοντά μας, ο μεγάλος μας πρωταγωνιστής Γιάννης Βόγλης.
» Χαρισματικός ηθοποιός, διατηρούσε ανεξίτηλη την στόφα του αυθεντικού καλλιτέχνη που δεν λοξοδρομεί, αλλά παραμένει σταθερά προσηλωμένος και προσανατολισμένος στην τέχνη του.
» Λάμπρυνε με την παρουσία του το ποιοτικό θέατρο που υπηρέτησε για χρόνια, ενώ αξέχαστες θα μείνουν και οι κινηματογραφικές του ερμηνείες.
» Η αγάπη του Γιάννη Βόγλη για την τέχνη του δεν τον άφησε να 'αποστρατευτεί' ποτέ. Έφυγε πάνω στο 'σανίδι', όπως και οι περισσότεροι ηθοποιοί της γενιάς του.
» Τον αποχαιρετούμε με θλίψη, αλλά και με ένα μεγάλο 'ευχαριστώ' για όσα προσέφερε. Στην οικογένεια του εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια.»
«Το πέρασμά του από το θέατρο άφησε ανεξίτηλα ίχνη, ερμηνεύοντας μια πλατιά γκάμα ρόλων του κλασικού και του σύγχρονου ρεπερτορίου, στο πλάι επίσης σπουδαίων ηθοποιών» αναφέρει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του.
«Αξέχαστοι θα μείνουν και οι χαρακτήρες που ενσάρκωσε στον κινηματογράφο και την τηλεόραση και μας συντρόφεψαν για δεκαετίες. Θα τον θυμόμαστε πάντα, όχι μόνο ως ηθοποιό, αλλά και για τις στιγμές που στάθηκε στο πλάι του ΚΚΕ και το στήριξε, στους δύσκολους αγώνες που δόθηκαν», καταλήγει η ανακοίνωση του κόμματος.
Το Ποτάμι σε ανακοίνωσή του αναφέρει: «Ο Γιάννης Βόγλης που μας άφησε σήμερα δεν ήταν μια τυπική περίπτωση υπηρέτη της Τέχνης. Ενσάρκωσε μεγάλους ρόλους στο Θέατρο και τον Κινηματογράφο και υπηρέτησε την Τέχνη του χωρίς εκπτώσεις. Αλλά δεν σνόμπαρε και το καλό μαζικό σινεμά. Γιατί όπως είχε πει και ο ίδιος, σαν γνήσιος εργάτης της Τέχνης, χρειάστηκε να ξεπληρώσει και τα προσωπικά του χρέη.
» Μας αφήνει παρακαταθήκη εκτός από το Χρέος προς την Τέχνη και τη διακριτική, πιστή και ανυστερόβουλη στράτευσή του στις μεγάλες αξίες της Δημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς. Δε νομίζουμε ότι ο ίδιος θα έκανε διακρίσεις ανάμεσα στους ρόλους που ερμήνευσε. Αλλά θα μας επέτρεπε ίσως να ξεχωρίσουμε αυτόν του Δημήτρη Μαρκουζή στην Αντίστροφη Μέτρηση. Του ανυποχώρητου στις αξίες του καθηγητή που επιστρέφει μετά από χρόνια στην Ελλάδα για να υπηρετήσει την πατρίδα του και το λαό του. Και που το σύστημα που δεν ανέχεται τους άξιους τον πολεμά- πόσο τραγικά επίκαιρο.
Στους οικείους του απευθύνουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια.»
Πηγή: in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου