Η πρώτη πολιτική έρευνα της VPRC για το 2012, που δημοσιεύουν τα «Επίκαιρα» την Πέμπτη, καταγράφει ραγδαίες αλλαγές στην πολιτική σκηνή και στους πολιτικούς συσχετισμούς. Η πτώση του ΠΑΣΟΚ, που συνεχίζεται αμείωτη και με έντονους ρυθμούς, φέρνει το κόμμα στην πέμπτη θέση της πρόθεσης ψήφου, πίσω από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και Δημοκρατική Αριστερά. Συγκεκριμένα, η ΝΔ συγκεντρώνει ποσοστό 30,5%, η Δημοκρατική Αριστερά 13%, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ από 12,5% και το ΠΑΣΟΚ 12%, ανοίγοντας την ψαλίδα με τη ΝΔ στις 18,5 ποσοστιαίες μονάδες! Ο ΛΑΟΣ συγκεντρώνει 6% , οι Οικολόγοι 3%, ενώ Δημοκρατική Συμμαχία, Αρμα Πολιτών και η Χρυσή Αυγή κινούνται στο 2,5%, ενώ 1% συγκεντρώνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Η ανατροπή αυτή είναι ιλιγγιώδης για τα πολιτικά χρονικά της Μεταπολίτευσης. Ένας μεγάλος ιστορικός κύκλος φαίνεται να κλείνει, αφού, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, αποσύρεται από το επίκεντρο της πολιτικής σκηνής και ο δικομματισμός. Η ραγδαία πτώση του ΠΑΣΟΚ αφήνει τη ΝΔ μόνη της ως «ισχυρό πόλο» του κομματικού συστήματος, εξαιρετικά αδύνατη, όμως, σε επίπεδο εκλογικής επιρροής, που πεισματικά αρνείται να υπερβεί το όριο του 33% των προηγούμενων –καταστροφικών γι’ αυτή– εκλογών.
ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ παλεύουν ισοδύναμα αυτή τη στιγμή για τη δεύτερη θέση, που θα τους φέρει σε θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ταυτόχρονα, ο κατακερματισμός του κομματικού συστήματος είναι τέτοιος, που δεν αποκλείεται η επόμενη Βουλή –η Βουλή της νέας Μεταπολίτευσης, όπως φαίνεται– να είναι επτακομματική, οκτακομματική ή ακόμη και εννεακομματική!
Η κατάρρευση δε της εικόνας της κυβέρνησης Παπαδήμου (δείκτης δυσαρέσκειας από την κυβερνητική πολιτική 92%) έχει συμπαρασύρει επίσης σε πτώση τον ΛΑΟΣ.
Η συνέχιση της τρικομματικής συνεργασίας φαίνεται να «καταδικάζει» εκλογικά τα τρία σημερινά κυβερνητικά κόμματα.
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και του Πανελλήνιου Άρματος Πολιτών, η σταθερότητα του ΚΚΕ και η δημοσκοπική επανεμφάνιση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αν και δεν συγκλίνουν σε ενιαίο πολιτικό σχέδιο για τη χώρα, αποτελούν σοβαρό παράγοντα ανισορροπίας του υφιστάμενου συστήματος.
Πηγή: ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Την τελευταία του πνοή στη μονάδα εντατικής θεραπείας ιδιωτικού θεραπευτηρίου άφησε το βράδυ της Τρίτης 24/1/2012 ο σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος, ο οποίος νωρίτερα είχε τραυματιστεί σοβαρά σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Κερατσίνι.
Ο διάσημος στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό σκηνοθέτης βρισκόταν το απόγευμα της Τρίτης στην περιφερειακή οδό του Κερατσινίου επιβλέποντας τα γυρίσματα της τελευταίας του ταινίας «H άλλη θάλασσα».Ενώ βρισκόταν στο χώρο των γυρισμάτων παρασύρθηκε από διερχόμενη μοτοσικλέτα που οδηγούσε αστυνομικός που βρισκόταν εκτός υπηρεσίας. Ο σοβαρός τραυματισμός προκάλεσε στο Θεόδωρο Αγγελόπουλο βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Οι εργαζόμενοι στον ΕΚΑΒ υποστηρίζουν ότι το ασθενοφόρο έφθασε στο σημείο με καθυστέρηση, διότι το πρώτο ασθενοφόρο που κλήθηκε για την μεταφορά του τραυματία παρουσίασε μηχανική βλάβη.
Όπως αναφέρουν «ΤΑ ΝΕΑ», ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος έμεινε επί 45 λεπτά χτυπημένος στο πεζοδρόμιο περιμένοντας ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και η καθυστέρηση αποδόθηκε, σύμφωνα με την εφημερίδα, σε «μποτιλιάρισμα λόγω βροχής».
Όπως είπε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος μιλώντας στον real fm 97,8 και τον Νίκο Χατζηνικολάου, ο διοικητής του ΕΚΑΒ έχει διατάξει έρευνα για το περιστατικό. Στο ερώτημα αν υπήρξε καθυστέρηση στην άφιξη του ασθενοφόρου ο υπουργός υποστήριξε: «έτσι έμαθα και γι’ αυτό έχει διαταχθεί ΕΔΕ».
Τελικά, μεταφέρθηκε σε γνωστό ιδιωτικό θεραπευτήριο, όπου και διασωληνώθηκε. Η κατάσταση της υγείας του κρίθηκε ιδιαιτέρως σοβαρή από τη πρώτη στιγμή, προβληματίζοντας τους γιατρούς για το εάν θα ήταν εφικτή η χειρουργική αντιμετώπιση. Τελικά, λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Τετάρτης ο διάσημος σκηνοθέτης άφησε την τελευταία του πνοή.
Η κηδεία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου θα γίνει στο Α' Νεκροταφείο της Αθήνας, την Παρασκευή 27/1 στις 4 το απόγευμα.
Ο ελεγειακός ποιητής των κινηματογραφικών εικόνωνΟ Θεόδωρος Αγγελόπουλος ήταν ένας από τους κορυφαίους και ο πλέον πολυβραβευμένος διεθνής Έλληνας σκηνοθέτης με διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Θεωρούνταν ο ελεγειακός ποιητής των κινηματογραφικών εικόνων και της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και κοινωνικής πραγματικότητας.
Ήταν ο δημιουργός του «Θίασου», του «Μεγαλέξανδρου» και άλλων επικολυρικών ταινιών που έκαναν γνωστή την Ελλάδα σε όλη την υφήλιο για περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες.
Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος εγκατέλειψε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή της Αθήνας και το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musee de l' homme.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη. Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, «Εκπομπή» στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του η «Αναπαράσταση» κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηματοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Έκτοτε, οι ταινίες του συμμετείχαν σε πολλά διεθνή φεστιβάλ κερδίζοντας πολλά βραβεία, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου.
Πολλά αφιερώματα που τιμούν τη δουλειά του Θεόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σ' όλο τον κόσμο. Είχε αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος.
To 1998 στις Κάνες κατέκτησε τον Χρυσό Φοίνικα για την ταινία του «Μια Αιωνιότητα και μια μέρα» κάνοντας ξανά την Ελλάδα περήφανη για τον πολιτισμό της.
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
1968 «Εκπομπή» μικρού μήκους
1970 «Αναπαράσταση»
Βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ του Hyeres (1971),
Βραβείο Georges Sadoul (1971)
1972 «Μέρες του '36»
Βραβείο FIPRESCI Βερολίνο 1973
1975 «Ο Θίασος»
Βραβείο FIPRESCI, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1975,
Βραβείο Interfilm Βερολίνο «Forum» 1975,
Βραβείο καλύτερης ταινίας της χρονιάς, British Film Institute 1976,
Βραβείο Καλύτερης ταινίας στον κόσμο για τη δεκαετία 1970-80, Ένωση Κριτικών Ιταλίας,
Μία από τις καλύτερες ταινίες της ιστορίας του κινηματογράφου, FIPRESCI,
Καλύτερη ταινία της χρονιάς, Grand Prix για τις τέχνες, Ιαπωνία,
Βραβείο Golden Age, Βρυξέλλες 1976
1977 «Οι κυνηγοί»
Βραβείο καλύτερης ταινίας Golden Hugo, Σικάγο 1978
1980 «Μεγαλέξανδρος»
Βραβείο Χρυσός Λέων και FIPRESCI, Βενετία 1980
1981 «Ένα χωριό, ένας χωριάτης» ντοκιμαντέρ
1983 «Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη» τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ
