Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

"Έφυγε" η Καίτη Χωματά

Στα 64 της χρόνια έφυγε από τη ζωή μία από τις πιο αγαπητές τραγουδίστριες του Νέου Κύματος, η Καίτη Χωματά.
Επασχε χρόνια από καρκίνο και πριν από λίγο καιρό είχε τραυματιστεί σε τροχαίο ατύχημα και νοσηλευόταν στο νοσοκομείο ΝΙΜΙΤΣ.
Συνέδεσε το όνομα της με μεγάλες επιτυχίες του μουσικού ρεύματος που κυριάρχησε την δεκαετία του '60 και του '70. «Θα διώξω τα σύννεφα , θα γίνω φεγγάρι», «Μια αγάπη για το καλοκαίρι», «Κι αν σ΄ αγαπώ δεν σ΄ορίζω», «Το Χριστινάκι», «Η Μαρία των Βράχων» είναι μόνο λίγοι τίτλοι μεγάλων επιτυχιών της, ενώ ο Γιάννης Σπανός ήταν ο συνθέτης με τον οποίο και συνεργάστηκε τα περισσότερα χρόνια.
Η τραγουδίστρια περιόδευσε στα «χρυσά της χρόνια» στην ομογένεια, στην Αμερική, στον Καναδά, στην Γερμανία, στην Κύπρο.
Χτυπημένη από τον καρκίνο σε πολύ νεαρή ηλικία, ταλαιπωρήθηκε περίπου 28 χρόνια, δίνοντας όμως την μάχη της πάντα με αξιοπρέπεια.
Την χειμερινή σεζόν 2009-2010 τραγούδησε σε μουσική σκηνή στο Γκάζι μαζί με άλλους συντελεστές του Νέου Κύματος, όπως την Πόπη Αστεριάδη, τον Μιχάλη Βιολάρη, τον Κώστα Καράλη.
Γεννήθηκε στην Πλάκα, σπούδασε κλασσικό μπαλέτο και σε πολύ μικρή ηλικία την ανακάλυψε ο Γιάννης Οικονομίδης, ο οποίος και την έβαλε στον χώρο της μουσικής. Ηταν παντρεμένη και είχε δύο κόρες.
Η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλλεί την Τρίτη 26/10/2010, στις 4 το απόγευμα, στον Ιερό Ναό Αγ. Μαρίνας Ηλιούπολης και θα ταφεί στο Νεκροταφείο Ηλιούπολης.
Υπουργείο Πολιτισμού
«Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού θα ήθελε να εκφράσει τη λύπη της για το θάνατο της Καίτης Χωματά. Η τραγουδίστρια που ταυτίστηκε με το ΄΄Νέο Κύμα΄΄ τις δεκαετίες του 60 και του 70, έδωσε τη φωνή της σ ένα μουσικό ρεύμα που χαρακτήρισε μια ολόκληρη γενιά. Η διαδρομή της υπήρξε δημιουργική, σεμνή και συνεπής, όπως και ή ίδια ως χαρακτήρας και ως ερμηνεύτρια. Η φωνή της μέσα από τα τραγούδια θα μείνει ζωντανή ώστε να θυμίζει το ήθος της, τόσο το προσωπικό όσο και το καλλιτεχνικό».
Πηγή: Nooz.gr

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

«Εφυγε» ο Γιάννης Δαλιανίδης

Στα 87 του χρόνια εξέπνευσε, λίγα λεπτά πριν τις 8 το πρωί του Σαββάτου 16/10/2010, στο νοσοκομείο Μετροπόλιταν, όπου νοσηλευόταν τον τελευταίο μήνα, ο δημοφιλής σκηνοθέτης Γιάννης Δαλιανίδης.
Η πολιτική του κηδεία, κατόπιν επιθυμίας του ιδίου, θα γίνει στις 15.00 της Δευτέρας 18/10/2010 από το Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας.
Σύμφωνα με τη ΝΕΤ, νοσηλευόταν με αναπνευστικά προβλήματα και πολυοργανική ανεπάρκεια.
Ο Γιάννης Δαλιανίδης, σκηνοθέτης και σεναριογράφος από τους πιο εμπορικούς του ελληνικού κινηματογράφου, γεννημένος στη Θεσσαλονίκη στις 31 Δεκεμβρίου του 1923, μεγάλωσε από θετούς γονείς.
Ξεκίνησε την καριέρα του, ως χορευτής και χορογράφος, με καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Γιάννης Νταλ. Από το 1958 άρχισε να γράφει σενάρια για κινηματογραφικές ταινίες, με πρώτο το σενάριο της ταινίας «Το τρελοκόριτσο».
Η σκηνοθετική του καριέρα «ανέτειλε» το 1959 με την ταινία «Η μουσίτσα». Την ίδια χρονιά βγήκε στο πανί η ταινία «Λαός και Κολωνάκι».
Το 1961 ξεκινά τη συνεργασία του με την εταιρία Φίνος Φιλμς. Με την ταινία του «Ο κατήφορος», ο Γιάννης Δαλιανίδης καθιερώνει άλλη μία πρωταγωνίστρια του Ελληνικού Κινηματογράφου, τη Ζωή Λάσκαρη, όπως άλλωστε, έκανε αργότερα με πολλές άλλες ηθοποιούς, ανάμεσά τους την αδερφική του φίλη Μάρθα Καραγιάννη.
Με τον «Κατήφορο» η ως τότε Ζωή Κουρούκλη, βαφτίζεται από τον σκηνοθέτη, Ζωή Λάσκαρη, για να μη συνδέεται με την συνόνόματη και συνεπώνυμή της ξαδέρφη, που εκείνη την εποχή έκανε επιτυχημένη καριέρα ως τραγουδίστρια.
Μετά τον Κατήφορο, η καριέρα του Γιάννη Δαλιανίδη εκτινάσεται στα ύψη, ακολουθεί η δημιουργία σειράς ταινιών κυρίως μιούζικαλ, χαρακτηρισμό τον οποίο ο ίδιος δεν αποδεχόταν, επιμένοντας στον όρο «μουσικές κωμωδίες».
Συνολικά, σκηνοθέτησε περισσότερες από 60 ταινίες και στις περισσότερες είχε γράψει ο ίδιος το σενάριο.
Από τη δεκαετία του ΄70 μπαίνει και στον χώρο της τηλεόρασης σκηνοθετώντας σειρές, που άφησαν εποχή, όπως το Λούνα Πάρκ (1974-1981), τα Λιονταράκια, το Ρετιρέ, οι Μικρομεσαίοι, Στραβά κι Ανάποδα, Το τρίτο στεφάνι (1995) και το τελευταίο σήριαλ με τίτλο Μικρές Αμαρτίες (1999).
Στις συνεντεύξεις του αρεσκόταν να μιλά για τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη και για την αγάπη του για τον χορό και τον κινηματογράφο.
Η καριέρα του, ως ηθοποιού, σε ηλικία 10 μόλις χρόνων, ξεκίνησε από το παιδικό θέατρο. Όπως έλεγε ο ίδιος «σε ό,τι καλλιτεχνικό, τρύπωνα». Σε ερώτηση, μάλιστα, για το πώς προέκυψε η αγάπη του για το σινεμά, ο Γιάννης Δαλιανίδης είχε πει πως όταν ήταν μικρός, σε έναν από τους χώρους της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης υπήρχε ένα άσπρο πανί, που προβάλλονταν διαφημίσεις. «Ηταν μαγευτικό αυτό. Με χάραξε και από εκεί ξεκίνησαν όλα».
Πολύ συχνά στις συνεντεύξεις του μιλούσε και για τη μητέρα του, τη γυναίκα που τον είχε υιοθετήσει, αποκαλύπτοντας μάλιστα πως η αγάπη του γι αυτήν δεν τον άφησε να φύγει στο εξωτερικό και να κάνει καριέρα εκεί. «Μου φαινόταν αδιανόητο να αφήσω μια γριούλα μετά από όσα είχε προσφέρει σε μένα».

Υπουργείο Πολιτισμού
«Η ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού εκφράζει τη θλίψη της για το θάνατο του Γιάννη Δαλιανίδη. Ο Γιάννης Δαλιανίδης υπήρξε διορατικός, καλλιτεχνικά ελεύθερος και προοδευτικός, διαμορφώνοντας όσο λίγοι, την ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Η πίστη του προς τους νέους δημιουργούς και η συμβολή του στην αισθητική της 7ης Τέχνης που με τόση αγάπη υπηρέτησε, ανέδειξε το χώρο του σινεμά σε πηγή καλλιτεχνικής έξαρσης, σε εποχές δύσκολες, όπως ήταν οι δεκαετίες του ‘50 και του ‘60. Ο Γιάννης Δαλιανίδης θα παραμείνει τόσο επίκαιρος και τόσο ζωντανός όσο και οι ταινίες του, που έχουν κατακτήσει ξεχωριστή θέση στην καρδιά και στη ζωή των Ελλήνων».
ΣΥΝ
«Το Τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΝ εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για το θάνατο του Γιάννη Δαλιανίδη, που υπηρέτησε τον ελληνικό κινηματογράφο για δεκαετίες. Σεναριογράφος και σκηνοθέτης, πλήθος ταινιών, εισήγαγε κενότατες τεχνικές, υπήρξε πρωτοπόρος στο δύσκολο είδος του μιούζικαλ, αλλά και της ελληνικής κωμωδίας. Στους οικείους του εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια».
Δημοκρατική Αριστερά
« Η Δημοκρατική Αριστερά εκφράζει τη βαθιά της θλίψη για το θάνατο του Γιάννη Δαλιανίδη. Προσηλωμένος στις δημοκρατικές αρχές, αγωνίστηκε έως το τέλος της ζωής του για την ανανέωση των ιδεών της αριστεράς, στηρίζοντας την ίδρυση της Δημοκρατικής Αριστεράς. Σταθερός δημοκράτης από τα νεανικά του χρόνια, πέρασε ένα διάστημα της ζωής του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των Γερμανών. Ο Γιάννης Δαλιανίδης σημάδεψε με το έργο του μια ορισμένη περίοδο του ελληνικού κινηματογράφου».
Πηγή: Nooz.gr