Η αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων ενέκρινε το πρώτο θεραπευτικό εμβόλιο κατά του καρκίνου, μια θεραπεία που προορίζεται για ασθενείς με καρκίνο του προστάτη σε προχωρημένο στάδιο.
Το εμβόλιο Provenge της αμερικανικής εταιρείας Dendreon είναι η πρώτη από μια σειρά νέων ανοσοθεραπειών κατά του καρκίνου που αναμένονται τα επόμενα χρόνια.
«Η σημαντική είδηση είναι ότι πρόκειται για την πρώτη ανοσοθεραπεία που λαμβάνει έγκριση, και υποψιάζομαι ότι μέσα σε πέντε με δέκα χρόνια οι ανοσοθεραπείες θα αποτελούν μεγάλο μέρος της αντικαρκινικής θεραπείας γενικά» εκτίμησε ο Δρ Φιλ Κάντοφ, ο οποίος συμμετείχε στις δοκιμές του εμβολίου στο Ινστιτούτο Καρκίνου «Ντέινα Φάρμπερ».
Αντίστοιχα πειραματικά εμβόλια για άλλες μορφές καρκίνου, όπως το μελάνωμα και το νευροβλάστωμα, βρίσκονται στα τελικά στάδια των κλινικών μελετών.
Οι δοκιμές του Provenge σε 512 ασθενείς με καρκίνο του προστάτη, οι οποίοι είχαν ήδη εμφανίσει μεταστάσεις και δεν ανταποκρίνονταν στην ορμονοθεραπεία, έδειξαν ότι το εμβόλιο αυξάνει την επιβίωση κατά 4,1 μήνες κατά μέσο όρο. Το χρονικό αυτό διάστημα ακούγεται μικρό, είναι όμως μεγαλύτερο από τους τρεις μήνες επιβίωσης που προσφέρει η στάνταρτ χημειοθεραπεία με το φάρμακο δοσεταξέλη.
Επιπλέον, οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα οφέλη θα ήταν πολύ μεγαλύτερα αν το εμβόλιο χορηγηθεί νωρίτερα στην πορεία της ασθένειας.
Το εμβόλιο, πάντως, δεν θεραπεύει έτσι απλά τον καρκίνο, ούτε είναι μια απλή ένεση: Η σύσταση του Provenge πρέπει να προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε συγκεκριμένου ασθενή. Σε πρώτη φάση, οι γιατροί απομονώνουν από το αίμα του ασθενή κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, τα οποία στη συνέχεια καλλιεργούνται στο εργαστήριο μαζί με μια πρωτεΐνη που απαντάται στα καρκινικά κύτταρα.
Τα κύτταρα εκπαιδεύονται έτσι να αναγνωρίζουν την πρωτεΐνη ως εισβολέα. Όταν επιστραφούν στον οργανισμό του ασθενή, δίνουν εντολή στο ανοσοποιητικό σύστημα να επιτεθεί στον όγκο.
Η θεραπεία χορηγείται ενδοφλεβίως τρεις φορές ανά δύο εβδομάδες.
Δεδομένου ότι δεν πρόκειται για έτοιμο εμβόλιο, το Provenge μόνο φτηνό δεν είναι. Η Dendreon ανακοίνωσε ότι η τιμή της θεραπείας θα ανέρχεται αρχικά στα 93.000 δολάρια ανά ασθενή, ενώ αναλυτές εκτιμούν ότι έως το 2016 το φάρμακο θα αποφέρει κέρδη ενός δισ. δολαρίων το χρόνο.
Πηγή: in.gr
Παρασκευή 30 Απριλίου 2010
Κυριακή 18 Απριλίου 2010
Εφυγε η Αννα Καλουτά
Σε ηλικια 92 ετων αφησε την τελευταια της πνοη χθες το βραδυ του Σαββατου 17/4/2010 η μεγαλη κυρια του θεατρου Αννα Καλουτα.
Γεννημένη στις 29 Σεπτεμβρίου του 1918 στην Αθήνα η Ειρήνη Αννα Καλουτά αποτέλεσε μαζί με την αδερφή της Μαρία τα περίφημα «Καλουτάκια», που είχαν μεγάλη επιτυχία την εποχή του μεσοπολέμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη.
Εμφανίστηκε σε πολλές ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες και άφησε εποχή στην επιθεώρηση αλλά και στην οπερέτα, χάρη στο μπρίο και τη χαρακτηριστική φωνή της.
Τα «Καλουτάκια» χώρισαν στις 29 Οκτωβρίου 2006 με το θάνατο της αδελφής της, Μαρίας.
Η κηδεία της Αννας Καλουτά θα τελεστεί την Τρίτη στις 15:00 από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
Γεννημένη στις 29 Σεπτεμβρίου του 1918 στην Αθήνα η Ειρήνη Αννα Καλουτά αποτέλεσε μαζί με την αδερφή της Μαρία τα περίφημα «Καλουτάκια», που είχαν μεγάλη επιτυχία την εποχή του μεσοπολέμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη.
Εμφανίστηκε σε πολλές ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες και άφησε εποχή στην επιθεώρηση αλλά και στην οπερέτα, χάρη στο μπρίο και τη χαρακτηριστική φωνή της.
Τα «Καλουτάκια» χώρισαν στις 29 Οκτωβρίου 2006 με το θάνατο της αδελφής της, Μαρίας.
Η κηδεία της Αννας Καλουτά θα τελεστεί την Τρίτη στις 15:00 από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
Πέμπτη 8 Απριλίου 2010
ΑΝΘΡΩΠΟΚΑΙΝΟΣ: η αυγή μιας νέας (γεωλογικής) εποχής
Ονομάζεται Ανθρωπόκαινος εξαιτίας των γεωλογικών αλλαγών που επιφέρει η ανθρώπινη δραστηριότητα Είναι τέτοιες οι επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στον φυσικό κόσμο μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση ώστε υπάρχουν επιστήμονες οι οποίοι εκτιμούν ότι έχει ήδη τελειώσει η Ολόκαινος εποχή η οποία κράτησε 12.000 χρόνια και έχουμε μπει σε μια νέα εποχή, την «Ανθρωπόκαινο».
Ο άνθρωπος έχει μεταβάλει σχεδόν τη μισή επιφάνεια του πλανήτη, αυξάνοντας τη διάβρωση του εδάφους κατά δύο φορές σε σχέση με τους φυσιολογικούς γεωλογικούς ρυθμούς. Μόνο μέσα στη δεκαετία 1990-2000 έχει αποψιλώσει μια περιοχή τρεις φορές όση η Ιταλία. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο μετακινούμε περίπου 40 δισ. τόνους ορυκτών και μεταλλευμάτων για τον κατασκευαστικό τομέα- δέκα φορές περισσότερο από το ανάλογο έργο των παγετώνων και 40 φορές περισσότερο από το έργο του ανέμου. Για το κλίμα, ύστερα από δεκαετίες αμφισβήτησης, όλοι συμφωνούν πως έχει αλλάξει δραματικά.
Ολες αυτές οι ριζικές αλλαγές πραγματοποιούνται κατά κύριο λόγο εξαιτίας του ανθρώπου, ο οποίος τους τελευταίους δύο αιώνες έχει προσλάβει πιο καθοριστική σημασία από αυτή που είχαν κάποτε τα ηφαίστεια, οι άνεμοι, οι σεισμοί και όλες οι άλλες γεωλογικές δυνάμεις.
Ενας από τους σπουδαιότερους εν ζωή επιστήμονες, ο Ολλανδός Πολ Κρούτσεν (Νομπέλ Χημείας 1995) προτείνει τον ορισμό μιας νέας εποχής στην Κλίμακα του Γεωλογικού Χρόνου, της Ανθρωποκαίνου, η οποία, κατ΄ αυτόν, ξεκίνησε πριν από περίπου δύο αιώνες, με τη Βιομηχανική Επανάσταση.
Ο διάσημος χημικός υποστηρίζει ότι η νέα εποχή πρέπει να ονομαστεί Ανθρωπόκαινος για να περιγράψει τις «ανθρωπογενείς» γεωλογικές αλλαγές που βρίσκονται σε εξέλιξη. Ο κ. Κρούτσεν τεκμηρίωσε μάλιστα την άποψή του με αδιάσειστα στοιχεία: όπως σημείωσε, τον 20ό αιώνα ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει αυξηθεί τέσσερις φορές, η κατανάλωση νερού εννέα, η αλιεία και η βιομηχανική παραγωγή σαράντα φορές, ενώ έχει χρησιμοποιηθεί δέκα φορές περισσότερη ενέργεια απ΄ ό,τι την προηγούμενη χιλιετία.
Στην αρχή, οι συνάδελφοι του νομπελίστα χημικού αντιμετώπισαν την «ιερόσυλη» εισήγησή του με δυσπιστία: πώς μπορεί κανείς να τροποποιήσει ένα πραγματικά ιερό για τους γεωλόγους χρονικό, όπως την Κλίμακα του Γεωλογικού Χρόνου;
Οι «σελίδες» του χρονικού αυτού είναι κυριολεκτικά σκαλισμένες στην πέτρα- αφού εκεί, στα απολιθώματα και στις γεωλογικές επιστρωματώσεις «διαβάζουν» οι επιστήμονες τα διάφορα στάδια της εξέλιξης, μετρώντας τα όχι σε χιλιάδες αλλά σε εκατομμύρια χρόνια.
Αλλά τον τελευταίο καιρό αρκετοί επιστήμονες έχουν αρχίσει να πείθονται ότι οι μελλοντικοί συνάδελφοί τους οι οποίοι ύστερα από κάποιους αιώνες θα κληθούν να αναλύσουν τα γεωλογικά ευρήματα, θα μπορούν εύκολα να διακρίνουν την περίοδο «πριν» και «μετά» από την έναρξη της εντατικότερης μηχανικά υποστηριζόμενης καταστροφής του πλανήτη από τον άνθρωπο.
Ετσι στην επικείμενη σύνοδο των 50 «σοφών» που απαρτίζουν τη Διεθνή Επιτροπή Στρωματογραφίας- Ιnternational Commission on Stratigraphy (ΙCS)-, που θα πραγματοποιηθεί τον Μάιο στην Πράγα, ίσως τεθούν για πρώτη φορά οι βάσεις για την επίσημη ανακήρυξη, πιθανότατα σε λίγα χρόνια από σήμερα, της Ανθρωπόκαινου περιόδου.
Υπάρχουν βέβαια διαφωνίες: κάποιοι επιστήμονες λένε πως η έναρξη της «Εποχής του Ανθρώπου» πρέπει να τοποθετηθεί στο 1945, όταν πυροδοτήθηκε η πρώτη ατομική βόμβα. Η πιθανότερη όμως συμβιβαστική θεωρία είναι πως σήμερα διανύουμε ήδη τη δεύτερη φάση της Ανθρωποκαίνου (1945-2015), την οποία αποκαλούν φάση της «μεγάλης επιτάχυνσης»: είναι η περίοδος όπου η επίδραση του ανθρώπου στη φύση αυξήθηκε καταιγιστικά.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
Δευτέρα 5 Απριλίου 2010
Μικροσυσκευή κάνει πόσιμο το θαλασσινό νερό
Επιστήμονες στις ΗΠΑ κατάφεραν να κατασκευάσουν μια μικροσκοπική συσκευή που αφαιρεί το αλάτι από το θαλασσινό νερό, ανοίγοντας το δρόμο για τη δημιουργία οικονομικών και μικρής κλίμακας φορητών εγκαταστάσεων αφαλάτωσης, που θα μπορούν να δουλεύουν ακόμα και με μπαταρίες.
Κάτι τέτοιο θα ήταν πολύτιμο για τα ελληνικά νησιά, σε περιοχές που πλήττονται από ξηρασία ή σε περιπτώσεις καταστροφών του δικτύου ύδρευσης, κυρίως σε φτωχές χώρες.
Η εφεύρεση ανήκει στον Γιογνκιόν Χαν και τους συνεργάτες του από το τμήμα ηλεκτρολόγων μηχανολόγων και επιστήμης των υπολογιστών του Πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ και δημοσιεύτηκε στις επιθεωρήσεις Nature Nanotechnology, Nature και Science.
Μέχρι σήμερα, οι μεγάλες συμβατικές εγκαταστάσεις αφαλάτωσης, που εφαρμόζουν την τεχνολογία της αντίστροφης όσμωσης. Με αυτή τη διαδικασία «επιβάλλουν» στο θαλασσινό νερό να διέλθει μέσω μιας μεμβράνης, η οποία διακρατά το αλάτι. Όμως η διαδικασία είναι ενεργοβόρα και η μεμβράνη συχνά φράζει, ενώ οι εγκαταστάσεις είναι ογκώδεις, στάσιμες και ακριβές.
Αντίθετα, η νέα τεχνολογία υπόσχεται αφαλάτωση από φορητές, φθηνές και ενεργειακά «ολιγαρκείς» συσκευές. Η νέα μέθοδος βασίζεται στην αποκαλούμενη πόλωση της συγκέντρωσης των ιόντων, που λαμβάνει χώρα όταν ένα ρεύμα φορτισμένων ιόντων περνάει μέσα από ένα «κανάλι» επιλογής των ιόντων. Κατά μήκος του καναλιού υπάρχει ένα ηλεκτρικό δυναμικό που απωθεί τα φορτισμένα σωματίδια. Έτσι, αναγκάζει το υγρό να διαχωριστεί σε δύο ρεύματα, ένα με φορτισμένα και ένα με ουδέτερα σωματίδια.
Όταν το θαλασσινό νερό διέρχεται μέσω της μεμβράνης-καναλιού, τα ιόντα του άλατος, καθώς επίσης οι τυχόν ιοί και οι άλλοι μικρο-οργανισμοί που υπάρχουν μέσα στο νερό, ωθούνται στο πλάι. Έτσι, το πιο αλατισμένο νερό απομονώνεται και μένει μόνο το αφαλατωμένο νερό, το οποίο περνά μέσα από την μεμβράνη στην άλλη πλευρά.
Το ποσοστό απόδοσης της συσκευής είναι 50%, δηλαδή αφαλατώνεται το μισό από το νερό που αρχικά χρησιμοποιείται. Το 99% του αλατιού έχει αφαιρεθεί από το ήμισυ της ποσότητας του νερού που έχει αφαλατωθεί.
Οι ερευνητές κατόρθωσαν να φτιάξουν ένα νανο-τσιπ με εμβαδόν μόλις λίγων τετραγωνικών χιλιοστών, το οποίο αφαλατώνει δέκα μικρολίτρα νερού το λεπτό. Όμως πολλά τέτοια νανο-τσιπάκια μπορούν να συνδυαστούν σε μια μεγαλύτερη συσκευή ή εγκατάσταση αφαλάτωσης, που θα έχει πολλές πρακτικές εφαρμογές. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι θα χρειαστεί να ενωθούν 1.600 τέτοια νανο-τσιπ πάνω σε μια ενιαία επιφάνεια, για να αφαλατώνουν 300 χιλιοστόλιτρα νερού ανά λεπτό.
Ήδη οι ερευνητές έχουν κατοχυρώσει μια εμπορική πατέντα για την τεχνολογία του, όμως εκτιμάται ότι θα χρειαστούν μερικά χρόνια για να βγει στην αγορά μια φορητή συσκευή, καθώς πρέπει να ξεπεραστούν διάφορα τεχνικά εμπόδια, όσο μεγαλώνει η κλίμακα εφαρμογής της νέας τεχνολογίας. Το κόστος ενός τέτοιου μελλοντικού μικρού συστήματος αφαλάτωσης δεν μπορεί να υπολογιστεί προς το παρόν.
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
Κάτι τέτοιο θα ήταν πολύτιμο για τα ελληνικά νησιά, σε περιοχές που πλήττονται από ξηρασία ή σε περιπτώσεις καταστροφών του δικτύου ύδρευσης, κυρίως σε φτωχές χώρες.
Η εφεύρεση ανήκει στον Γιογνκιόν Χαν και τους συνεργάτες του από το τμήμα ηλεκτρολόγων μηχανολόγων και επιστήμης των υπολογιστών του Πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ και δημοσιεύτηκε στις επιθεωρήσεις Nature Nanotechnology, Nature και Science.
Μέχρι σήμερα, οι μεγάλες συμβατικές εγκαταστάσεις αφαλάτωσης, που εφαρμόζουν την τεχνολογία της αντίστροφης όσμωσης. Με αυτή τη διαδικασία «επιβάλλουν» στο θαλασσινό νερό να διέλθει μέσω μιας μεμβράνης, η οποία διακρατά το αλάτι. Όμως η διαδικασία είναι ενεργοβόρα και η μεμβράνη συχνά φράζει, ενώ οι εγκαταστάσεις είναι ογκώδεις, στάσιμες και ακριβές.
Αντίθετα, η νέα τεχνολογία υπόσχεται αφαλάτωση από φορητές, φθηνές και ενεργειακά «ολιγαρκείς» συσκευές. Η νέα μέθοδος βασίζεται στην αποκαλούμενη πόλωση της συγκέντρωσης των ιόντων, που λαμβάνει χώρα όταν ένα ρεύμα φορτισμένων ιόντων περνάει μέσα από ένα «κανάλι» επιλογής των ιόντων. Κατά μήκος του καναλιού υπάρχει ένα ηλεκτρικό δυναμικό που απωθεί τα φορτισμένα σωματίδια. Έτσι, αναγκάζει το υγρό να διαχωριστεί σε δύο ρεύματα, ένα με φορτισμένα και ένα με ουδέτερα σωματίδια.
Όταν το θαλασσινό νερό διέρχεται μέσω της μεμβράνης-καναλιού, τα ιόντα του άλατος, καθώς επίσης οι τυχόν ιοί και οι άλλοι μικρο-οργανισμοί που υπάρχουν μέσα στο νερό, ωθούνται στο πλάι. Έτσι, το πιο αλατισμένο νερό απομονώνεται και μένει μόνο το αφαλατωμένο νερό, το οποίο περνά μέσα από την μεμβράνη στην άλλη πλευρά.
Το ποσοστό απόδοσης της συσκευής είναι 50%, δηλαδή αφαλατώνεται το μισό από το νερό που αρχικά χρησιμοποιείται. Το 99% του αλατιού έχει αφαιρεθεί από το ήμισυ της ποσότητας του νερού που έχει αφαλατωθεί.
Οι ερευνητές κατόρθωσαν να φτιάξουν ένα νανο-τσιπ με εμβαδόν μόλις λίγων τετραγωνικών χιλιοστών, το οποίο αφαλατώνει δέκα μικρολίτρα νερού το λεπτό. Όμως πολλά τέτοια νανο-τσιπάκια μπορούν να συνδυαστούν σε μια μεγαλύτερη συσκευή ή εγκατάσταση αφαλάτωσης, που θα έχει πολλές πρακτικές εφαρμογές. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι θα χρειαστεί να ενωθούν 1.600 τέτοια νανο-τσιπ πάνω σε μια ενιαία επιφάνεια, για να αφαλατώνουν 300 χιλιοστόλιτρα νερού ανά λεπτό.
Ήδη οι ερευνητές έχουν κατοχυρώσει μια εμπορική πατέντα για την τεχνολογία του, όμως εκτιμάται ότι θα χρειαστούν μερικά χρόνια για να βγει στην αγορά μια φορητή συσκευή, καθώς πρέπει να ξεπεραστούν διάφορα τεχνικά εμπόδια, όσο μεγαλώνει η κλίμακα εφαρμογής της νέας τεχνολογίας. Το κόστος ενός τέτοιου μελλοντικού μικρού συστήματος αφαλάτωσης δεν μπορεί να υπολογιστεί προς το παρόν.
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)